"Gofry IV" END. [Part II]

***   

(Reakcja pisana na prośbę dwóch czytelniczek.)

Zasnęliśmy wtuleni w swoje rozgrzane ciała. Nastał ranek. Spojrzałem na leżącego obok. W wyrazu jego twarzy można było wyczytać szczęście.

- Minhoo.. - szepnąłem . -  Wstawaj śpiochu. - pocałowałem go w czoło.

Otworzył zaspane oczy. Uśmiechnął się i mrugnął kilkakrotnie. Przetarł dłonią oczy. Wstałem i rozprostowałem kończyny. W tym momencie zdałem sobie sprawę, że stoję całkiem nagi. Lekko zaczerwieniony ruszyłem w stronę szuflady z bielizną. Wyjąłem bokserki. Z szafki obok wyjąłem ciuchy do ubrania. 

- Idę się wykąpać. - powiedziałem i wyparowałem z pokoju.

Odkręciłem gorącą wodę, dając ukojenie ciału. Byłem lekko obolały, ale to nic dziwnego. Wyszorowałem się. Ubrałem się i wróciłem do pokoju. Starszego chłopaka w nim nie było. Po chwili usłyszałem trzask drzwi od łazienki. Piętnaście minut później Minho stanął w moich drzwiach z mokrą czupryną. Uśmiechnąłem się do niego.

- Powiemy im? - spytałem pokazując obrączkę.

- Powinniśmy, no nie?

- No... Raczej tak. - odpowiedziałem.

Ogarnięci zeszliśmy do kuchni. Znajdował tam się tylko lider. Siedział przy stole z nosem w gazecie z wolna popijając gorącą herbatę. Ustaliliśmy, że powiemy im po południu. Zjedliśmy śniadanie i poszliśmy do mojego pokoju, z zamiarem pogrania na konsoli. Wygrałem kilka razy z rzędu. Spojrzałem podejrzliwie na rapera.

- Ej! To nie fair! Pozwalasz mi wygrać!

- Niee.. Wcaaale niee.. - bronił się.

- Przecież widzę! Zawsze wygrywałeś. - powiedziałem z wyrzutem.

- Okej, to teraz gramy na serio. - odparł śmiejąc się.  

Tak minęło nam kilka godzin. Liczba moich wygranych natychmiast spadła..

Brunet spojrzał na zegarek.

- Chodź. Najwyższy czas. - powiedział.

Pozostała trójka siedziała w salonie gapiąc się w telewizor. Mocno ściskając swoje dłonie zasłoniliśmy im wielki ekran. Wybuchnęli z pretensjami.

- Mamy wam coś do powiedzenia. - zaczął Minho. 

Wszyscy spojrzeli na nas przerażeni.

- Któryś jest w ciąży? - zadrwił Onew.

- Zamknij się. - odparł zjadliwie Bling.

- Więc.. ja i Minnie.. - podniósł moją dłoń do góry ukazując złotą obrączkę na jednym z palców. Po chwili pokazał również swoją dłoń.

- Że co kurwa?! - Jinki zaczął dusić się i pluć piwem, które pił. - Wy...wy się zaręczyliście?

- Jakby ci to powiedzieć... - mówił Minho.

- A nie widać? Pewnie, że tak. - powiedział Dino. - No to gratulacje. - powiedział Jonghyun i poklepał mnie po ramieniu.

- Dzięki. - odpowiedziałem zdziwiony jego reakcją. Kibum z typowym dla siebie entuzjazmem wstał, poskakał trochę krzycząc coś co brzmiało "Mój Tae dorósł. Mój Tae dorósł!" Po czym podbiegł do mnie, przytulił i cmoknął w policzek.

- Jestem z ciebie dumny! - powiedział Key.

Wracając do Dubu. Leżał na kanapie i raz po raz walił w nią głową.

- Mieszkam z  psychopatami.. Mieszkam z psychopatami. To tylko sen. Oni sobie robią ze mnie jaja... - lamentował. - A co jak się ludzie dowiedzą? Nie pomyśleliście o tym? O nas? O zespole?

- Będą musieli to zaakceptować. - odparł Minho.

- Jeśli nie, jestem w stanie odejść. - poparłem go.

- Pogódź się z tym Onew. - powiedziałem i wyszliśmy z pokoju, z uczuciem ulgi.

- Wiedziałem, że Jinki tak zareaguje.. - stwierdził sucho Minho.

- Nic dziwnego. - zaśmiałem się i wtuliłem w bruneta.

- Teraz już nic nas nie rozdzieli Minnie. Kocham cię. - wyszeptał mi do ucha i czule pocałował.

            ***                            

Długo nie było tego opo.. No wiem, że długo ale co ja poradzę na natrętnych nauczycieli i brak czasu? No nic nie mogę choć bardzo bym chciała. Mam nadzieję, że końcówka wam się podoba. Bardzo się starałam i jak widać to najdłuższa część z tej serii. W planach mam kolejną rozdziałówkę. Mam rozpisany plan i tytuły wszystkich rozdziałów. Mam nadzieję, że będziecie wyczekiwać z niecierpliwością na to opowiadanie. A żeby wasze zainteresowanie odrobinkę wzrosło dodam mały prolog :>

"Pierwsze spotkanie" [Prolog]

Młody chłopak z płomiennorudą czupryną szedł ulicami miasta. Na nosie zawieszone miał okulary przeciwsłoneczne, a ręce i ramiona szczelnie ukryte pod czarną, skórzaną kurtką. Na nogach miał niezbyt starannie zawiązane buty i czarne wytarte spodnie. W uszach trzymał słuchawki. Dłonie wpakowane do kieszeni. Szedł pogrążony we własnych myślach. Nagle poczuł, że z czymś się zderzył.

Z czymś? A może z kimś? Tego dowiecie się w następnym opowiadaniu.. Mam nadzieję, że docenicie moje starania, aby być coraz lepszą.

Dlaczego dodałam w dwóch partach? Dlatego, że blogger odmawiał posłuszeństwa i nie chciał mi dodać jako jednej notki >.< Wredny...
Tulasy <3

Wasza Yumm~